©: Peter Karstkarel

In de vroege middeleeuwen is Woldendorp ontstaan als radiale wierde, opgeworpen op een kwelderwal. Op een afzonderlijke wierde is de kerk gebouwd. Woldendorp komt in de late middeleeuwen in bronnen voor als Waldemandorpe, het dorp van de woldmannen. Wolden zijn lagergelegen gebieden begroeid met moerasbos. Vanaf de tweede helft van de 19^de eeuw is het dorp geleidelijk uitgebreid, de nieuwe woningen kwamen als lintbebouwing aan de uitvalswegen, vooral aan de Ae Weg en de A.E. Gorterweg. Na de oorlog heeft de dorpsuitbreiding aan de oostzijde plaatsgevonden.

Woldendorp was tot 1960 hoofdplaats van de gemeente Termunten die opging in de gemeente Delfzijl. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog is een nieuw gemeentehuis gebouwd. In april 1945 is het gebouw zwaar beschadigd. De herbouw vond plaats in 1947. Sinds 1990 is het forse bouwwerk in gebruik als hotel Wilhelmina. Het draagt de spreuk: ‘Beschaduwd is de vreugd bij het helen mijner wonden, om hen die na het geweld niet weder opgaan konden.’In de laatste oorlogsmaand, toen de Duitse bezetter trachtte te ontkomen via de Punt van Reide, beletten Canadese en Poolse troepen deze vlucht. Woldendorp lag in de frontlinie. Er zijn 24 doden geteld, 57 woningen en boerderijen waren verwoest en 138 zwaar beschadigd. Meteen na de oorlog begon men aan de wederopbouw en dat is de reden dat in de kern van het dorp zoveel woningen staan in de stijl van de Delftse School, dankzij de rode steen en de oranjerode pandaken ook wel Delfts Rood genoemd. De zwaarbeschadigde kerk is toen eveneens gerestaureerd. Zij bestaat uit het schip van een romano-gotische kruiskerk uit het derde kwart van de 13^e eeuw, van buiten maar vooral binnen prachtig geleed met nissen en voorzien van meloenvormige koepelgewelven met schilderingen. Bij het herstel na de oorlog zijn de westtoren en een soort apsis toegevoegd.

Colofon

Bron: Noordboek

© Foto voorblad: Peter Karstkarel