Visvliet - dorp in Groningen
Visvliet
Visvliet is een komdorp, in de late middeleeuwen ontstaan omdat het klooster Jerusalem of Gerkesklooster aan de Friese kant van de Lauwers hier een uithof stichtte. Dit is mogelijk identiek aan het Bartholeshues waarvan in de geschiedenis sprake is. De monniken legden in 1320 een dijk langs de grensrivier. Er kwam een sluis in, maar ook een brug over het water. De Lauwers was hier toen nog geen grens, want Visvliet en ook Pieterzijl hoorden, beheerd door het klooster, bij Friesland. Na de hervorming kwamen de jurisdictie en de grondbezittingen aan de provincie Friesland die de rechten in 1637 verkocht. Daarna hoorden de dorpen bij Groningen. Aan het begin van de Tachtigjarige Oorlog zijn de Spaanse troepen hier door het Staatse leger verslagen. De strijd eiste meer dan duizend slachtoffers.
De laatgotische kerk, gewijd aan Sint-Gangulfus, is in 1427 gesticht door de abt van het Gerkesklooster. Het is een eenbeukige kerk met een driezijdig gesloten koor. In 1557 is het schip in opdracht van hetzelfde klooster naar het westen verlengd, waar een steen, met de toenmalige roggeprijs, in het koor aan herinnert. Op de westgevel staat een in 1768 vernieuwde dakruiter met spits die een vis als windvaan draagt. Het geheel kreeg in 1885 een pleistermantel.
De Heirweg is de hoofdweg door het dorp. Aan de oostzijde, buiten de dorpskom, staan twee monumentale notabele woningen uit omstreeks 1875 met finke schuren. In de dorpskom is de bebouwing compact met voornamelijk woonhuizen uit de tweede helft van de 19de eeuw, dwarsgeplaatst of met de smalle, afgewolfde gevel naar de straat. Opvallend kubistisch is het winkelpand van de kruidenier dat van ongeveer 1935 zal dateren. Er staat ook een opmerkelijk woonhuis in zuivere art deco-stijl. Aan de Eise Eisingastraat en andere zijstraatjes is de woonhuisbebouwing compact. Aan het begin van de Stationsstraat is dat eveneens het geval en daarna volgen vrijstaande burgerwoningen uit de tussenoorlogse periode.
Colofon
Bron: Noordboek
