Trimunt - dorp in Groningen
Trimunt is een streekbuurschap van verspreide boerderijen die vanaf de 19de eeuw aan een aantal wegen zijn gebouwd, maar Trimunt heeft een middeleeuwse oorsprong. Het klooster Trimunt, in het Latijn ‘In tribus montibus’, is genoemd naar drie zandkoppen die boven het veen uitstaken. Het is in 1208 gesticht als een priorij van benedictinessen. Ze leidden zo’n kommervol bestaan, dat de abt van de cisterciënzer abdij van Aduard zich in 1329 over hen ontfermde. Het werd in de middeleeuwen goed bezocht door pelgrims die voor het geneeskrachtige water uit de zogeheten ‘begijneput’ kwamen. In 1558 ging het met het klooster zo slecht dat gepoogd is het samen te voegen met dat van Assen; een paar zusters zouden vertrokken zijn. In 1566 liet een geestelijke uit Niekerk zijn vermogen na aan het arme heideklooster. Bij de hervorming is het opgeheven en in 1599 is het gesloopt. De kloostergoederen, meer dan 1300 hectare bouw- en weilanden en vooral heide, kwamen aan de provincie. Het geheel is in 1629 verkocht aan de Stad, die belang had bij de turfwinning.
In het landschap ligt een herinnering aan de venen, de vrij gave Leidijk. De dijk moest de in cultuur gebrachte landerijen beschermen tegen overlast van het zure water uit de venen. Gedurende de 19de eeuw zijn de afgeveende gronden weer in cultuur gebracht en konden in het gebied boerderijen worden gesticht. Langs de Leidijk liggen wat boerderijen en keuterijen, langs de Kloosterweg ook enkele.
Op de hoek bij de Postdijk, ongeveer de plek waar het klooster heeft gestaan, ligt de stelpboerderij Nieuw Trimunt uit 1913. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog bouwden de Duitsers aan de zuidkant van Trimunt, nu doorsneden door de A7, een radarpost met manschappenonderkomens. Vanwege de dreiging van geallieerde luchtaanvallen zijn er in 1944 bunkers gebouwd, die nu ruïneus in het landschap staan.
Colofon
Bron: Noordboek
