Ter Haar - dorp in Groningen
Ter Haar is een wegbuurschap die in de 19de eeuw is ontstaan en nu aan weerszijden van de N976 van Ter Apel naar Sellingen ligt. De Ruiten Aa stroomt even ten oosten van de streek. Vanaf Ter Haar lopen twee belangrijke historische routes. Van Ter Haar liep naar het Drentse Valthe door het veen de Valtherbrug; de laatste resten van deze veenbrug zijn in 1891 gevonden. Johannes Sems, die in 1615 de grens tussen Groningen en Drenthe moest vastleggen, heeft van Wolfsbarge in het noorden tot Huis ter Haar een rechte lijn getrokken, de zogeheten Semslinie. De bosrijke streek rond Ter Haar wordt de Haarstermij genoemd. Een ‘mij’ is een lage streek, mogelijk iets lager dan Ter Haar zelf, want dat betekent: op de zandige heuvelrug.
Ter Haar bestaat uit een handvol boerderijen en een molen. Aan de Sellingerstraat 12 staat een Westerwoldse boerderij uit omstreeks 1880 met een asymmetrisch voorhuis met één krimp en de woningingang in het midden van de voorgevel. Ernaast op 14 is een karakteristieke boerderij van circa 1920 te vinden. Het is een soort stelp met kleine krimpen, een voorhuis met steunberen en expressief metselwerk en een stookhok. Op nummer 21 staat de kleine boerderij Veldzicht van het Oldambtster type met een bijschuurtje en aan de Tempelbosweg naar het zuiden vinden we een kop-rompboerderij met een voorhuis met elegant gezaagde boeiboorden bij het dak en een baanderdeur voor in de schuur. Bovendien is omstreeks 1925 een expressief gevormd trafohuisje aan de weg geplaatst.
De enige oorspronkelijke standerd koren- en pelmolen in het noorden is hier in 1832 geplaatst. De molen stond eerst op de wallen van de vesting Bourtange. Het hele molenhuis met bolgebogen kap draait op een spil van de standerd, een type dat tot het oudste type molens van het land behoort. Een kopie is in 1980 op de wal van Bourtange geplaatst.
Colofon
Bron: Noordboek
