Laudermarke - dorp in Groningen
Laudermarke is een langgerekte wegbuurschap, ontstaan aan het begin van de 19de eeuw, toen arme Duitse kolonisten naar de woeste gronden trokken om ze te ontginnen. De buurschap ligt vrij ver ten zuidoosten van Laude, waaraan het zijn naam te danken heeft en een kilometer verwijderd van de Duitse grens. De naam doet veronderstellen dat Laudermarke is ontstaan op de markelanderijen van Laude, maar het is een jonge ontginningsnederzetting. Langs de Veenweg en de Nieuwe Veenweg vormde zich een roomskatholieke gemeenschap. Deze heeft zich geen kerk kunnen veroorloven, maar men heeft aan de Veenweg wel religiosa geplaatst. Er staan veldkapellen, de ene met een Lourdesgrot met Maria en Bernadette en de andere met een crucifx, beide van omstreeks 1925. Op de hoek van de Roelagerweg staat een gebouw met expressionistische detailleringen dat mogelijk als lagere school is gesticht.
Bij Laudermarke heeft archeoloog A.E. van Giffen in 1932 kringgreppelgraven uit de late ijzertijd, van omstreeks 300 voor Christus, blootgelegd. In het kader van de werkverschaffng kreeg hij hulp van arbeiders. Het bleek een omvangrijke necropool te zijn met een grote hoeveelheid bijzettingen. Er zijn zelfs sporen van grafgebouwtjes gevonden.
Aan de Veenweg, de Nieuwe Veenweg en de Roelagerweg staan interessante boerderijen. De oudste en opmerkelijkste staat aan Veenweg 41, een uiterst zeldzame hallenhuisboerderij met een middenlangsdeel. Het is mogelijk oorspronkelijk een los hoes waarbij later een brandmuur tussen schuur en woning is aangebracht. De achtermuur bevat ingemetselde balken die op vakwerk lijken. De latei boven de schuurdeur bevat de spreuk: ‘O Gott bewahre dieses Haus. Errichtet in Jahre 1818 de 24 July’. Veenweg 52 dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw en is een boerderij met een inpandig woonhuis met daarnaast in de voorgevel de baanderdeur. De andere boerderijen zijn ook van het laatste type, maar verder staan aan de Laudermarker wegen ook stelp-achtigen en kleine Oldambtster boerderijen.
Colofon
Bron: Noordboek
