Harkstede - dorp in Groningen
Harkstede is een wegdorp dat in de 12e eeuw op de zandrug van Duurswold, als meest westelijke van de zeven wolddorpen, is ontstaan. Tot in de 20e eeuw bleef de bebouwing beperkt tot de twee linten langs de Hoofdweg. De naam is waarschijnlijk afgeleid van de mansnaam Harke. In de 17e eeuw stonden hier Groot en Lutke Harestee. Bovendien lag hier het buiten Klein Martijn, dat in 1680 werd gekocht door het echtpaar Henric Piccardt en Anna Elisabeth Rengers. De ambitieuze Piccardt wist in Duurswold een vermogen aan vastgoed te verwerven en zo een machtspositie op te bouwen. Op Piccardts bevel is in 1691 de 13de-eeuwse kerk gesloopt en van 1692 tot 1700 een nieuwe kerk tegen de gehandhaafde 13de-eeuwse toren opgetrokken. Zij werd in laat-gotische trant gebouwd en zelfs van kruisribgewelven voorzien. Bovendien is de kerk onderkelderd, daar is het mausoleum voor het echtpaar PiccardtRengers en hun nageslacht. Zij lieten boven de deftige ingang met trappenvlucht op een grote gedenksteen hun namen en wapens achter. Ten westen van de kerk is in 2007 het nieuwe kerkelijk centrum De Graankorrel gebouwd. Het is bij de hoog oprijzende kerk een fascinerend contrasterende doos van rode steen met lichtspleten, glazen puien en lichtkoepels die inwendig een bijzondere sfeer scheppen.
De Hoofdweg heeft een bebouwing van burger- en arbeidershuizen. De laatste verdwijnen voor en na om plaats te maken voor nieuwbouw. Aan de Scharmer zijde zijn ook een paar boerderijen te vinden. Nabij de bocht in de Hoofdweg rijst aan de Hamweg Stel’s Meuln op, een achtkante stellingkorenmolen uit 1851 en aan de andere kant is met de Appelhof een winkelcentrum gemaakt. Daarachter vindt aan de Dorpshuisweg een vernieuwende metamorfose plaats met moderne appartementsgebouwen en sportcentrum De Borgstee. Aan deze weg herinnert het nu als brandweerkazerne in gebruik zijnde station van de Woldjerspoorlijn aan het verleden.
Colofon
Bron: Noordboek
