Harendermolen - dorp in Groningen
Harendermolen
Harendermolen is een wegbuurschap op de Hondsrug die aan weerszijden van de weg van Assen naar Groningen is ontstaan in de loop van de 19de eeuw. Er gebeurde daarvoor ook al het een en ander, maar van een nederzetting was nog geen sprake. De buurt dankt zijn naam aan een molen. Uit bronnen is bekend dat hier al in de 16e eeuw een standerdmolen moet hebben gestaan. De molen is, na een aantal vernieuwingen, in 1922 gesloopt omdat de molenaar zijn bedrijf naar Haren verplaatste. Wel bewaart de buurt nog een herinnering aan de molen: aan de Hoge Hereweg staat de uit de 18e eeuw stammende sarrieshut, een gerestaureerd pand met een zadeldak tussen topgevels. Het is het oudste gebouw van de buurt. Langs de Rijksstraatweg ligt op nummer 364 een witgeschilderde boerderij van het Gorecht-type, die uit ongeveer dezelfde tijd zal zijn.
Op de grens van Harendermolen en Glimmen vestigde de uit Brabant afkomstige orgelbouwer Petrus van Oeckelen in 1850 zijn bedrijf. Hij heeft vele tientallen, vooral Groninger kerken van instrumenten voorzien. De bedrijfsvoering is in 1920 gestaakt. Even verder aan Rijksstraatweg 14 in Glimmen staat het Van Oeckelenhof met een bakstenen beeld van Sint-Martinus van architect Egbert Reitsma. Deze architect, vooral bekend van expressionistische gereformeerde kerken, bouwde op nummer 342 zijn eigen woning, die hij ’t Fortje noemde. Het landhuis Voorveld op nummer 361 met een verleden dat tot 1778 teruggaat, is in 1919 vernieuwd naar ontwerp van K.P.C. de Bazel in een mengstijl van classicisme en zakelijkheid. Ook de bijgebouwen zijn van zijn hand. Er is langs de Rijksstraatweg een grote verscheidenheid aan villa’s gebouwd, voornamelijk uit de periode tussen 1910 en 1940, zoals Mimosa in vernieuwingsstijl uit circa 1910 en het dicht daarbij staande, eenvoudige Nostra Vota.
Colofon
Bron: Noordboek