Hamdijk - dorp in Groningen
Hamdijk is een dijkbuurschap op de in 1605 aangelegde dijk tussen Oudeschans en Booneschans. In de late middeleeuwen is de zee ver in het Oldambt geslagen, waarbij een dertigtal dorpen en vier kloosters door het zeewater zijn verzwolgen. De oostelijke inham van de Dollard heeft een diepte bereikt tot bij Bellingwolde. Op de plaats waar nu de Hamdijk ligt zijn in 1998 resten van het omstreeks 1400 verdronken dorp Houwingaham gevonden. Aan het begin van de 17e eeuw is men begonnen dijken aan te leggen, om zo land op de zee te heroveren. De eerste van deze dijken was de Hamdijk. Het gebied werd pas echt veilig na de aanleg in 1657 van de Schanskerdijk van Nieuweschans naar Finsterwolde.
De Hamdijk buigt als een lint door de weidse polders met vooral aan de noordzijde van de dijk monumentale Oldambster boerderijen met boomsingels. Klassieke Oldambtster boerderijen zijn nummer 9 (1864) en 22 (1850) met drie en twee zaadzolders. De boerderijen 25 (1870) en 47 (18de-eeuws met een voorhuis uit 1912) verkeren in ruïneuze staat. De Remkesheerd is in 1887 herbouwd na een brand van de boerderij uit 1757. Deze heeft een robuust deftig voorhuis met een uitgebouwde erker over twee lagen. Boerderij Hamdijk 49 is oorspronkelijk 18de-eeuws en kreeg in 1922 een opmerkelijk voorhuis met een hoektoren.
Aan de oostzijde van de Hamdijk ligt het restant van de Booneschans. De eenvoudige veldschans is in 1589 aangelegd door de Friese gecommitteerde Alfred Evert Bonen. Hij is in 1628 met een bastion versterkt. Noordelijker is in hetzelfde jaar de Langerakkerschans, later Nieuweschans genoemd, opgeworpen. Bij Booneschans is een wit buurtbord geplaatst, maar van de schans is alleen een kleine verhoging in het landschap over. De finke boerderij Olde Ambt uit 1887 met een neorenaissance voorhuis is tegenwoordig als glasblazerij en galerie in gebruik.
Colofon
Bron: Noordboek
